อาซิโม(ASIMO)

อาซิโม (อังกฤษ: ASIMO) (ญี่ปุ่น: アシモ ashimo ) คือหุ่นยนต์ฮิวแมนนอยด์ หรือหุ่นยนต์เลียนแบบมนุษย์ของบริษัทฮอนด้า ประเทศญี่ปุ่น สร้างเสร็จเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2543 พัฒนาโดยทีมวิศวกรเยอรมนี โดยพัฒนาจากหุ่นยนต์ทดลองและหุ่นยนต์ต้นแบบจนทำให้มีขนาดเล็กและน้ำหนักเบา เทคโนโลยี i-WALK ช่วยให้อาซิโมสามารถเดินและวิ่งได้อย่างอิสระเสรี ขึ้นบันไดและเต้นรำได้ มีระบบบันทึกเสียงเพื่อตอบสนองคำสั่งของมนุษย์ สามารถจดจำใบหน้าคู่สนทนาได้อย่างแม่นยำ ซึ่งคุณสมบัติดังกล่าวถูกสร้างขึ้นเพื่อให้อาซิโมมีขีดความสามารถรอบด้าน และรองรับความต้องการของมนุษย์ในอนาคต

บริษัทฮอนด้าได้ให้คำนิยามของชื่อ ASIMO ว่าย่อมาจาก Advanced Step in Innovative Mobility หมายถึง นวัตกรรมแห่งการเคลื่อนที่อันล้ำสมัย ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับชื่อสกุลของไอแซค อสิมอฟ (アジモフ) นักวิทยาศาสตร์ด้านหุ่นยนต์ชื่อดังแต่อย่างใด แม้ว่าชื่อในภาษาญี่ปุ่นของอาซิโมและอสิมอฟจะสะกดใกล้เคียงกันมาก นอกจากนี้ยังไปพ้องเสียงกับคำว่า อะชิโมะ (ญี่ปุ่น: 脚も ashimo ) ที่แปลว่า "มีขาด้วย"

อาซิโมได้รับการออกแบบให้สามารถใช้งานได้อย่างง่ายดาย ไม่ว่าจะเป็นการควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะหรือการควบคุมระยะไกล ทีมวิศวกรเริ่มต้นคิดค้น พัฒนาศึกษาวิจัยหุ่นยนต์ฮิวแมนนอยด์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 โดยเริ่มจากการสร้างหุ่นยนต์ต้นแบบ พีทู (P2) ในปี พ.ศ. 2539 และต่อด้วยหุ่นยนต์ต้นแบบ พีทรี (P3) ในปี พ.ศ. 2540 จนกระทั่งมาถึงหุ่นยนต์อาซิโมในปี พ.ศ. 2543 ปัจจุบันฮอนด้าได้เปิดโอกาสให้เช่าอาซิโมเพื่อใช้งานในประเทศญี่ปุ่น

ประวัติของหุ่นยนต์ อาซิโม(ASIMO) >>> : อาซิโม(ASIMO) - HISTORY
โครงสร้างและส่วนประกอบ อาซิโม(ASIMO) >>> : อาซิโม(ASIMO) - โครงสร้างและส่วนประกอบ(Structures and components)
ความสามรถ อาซิโม(ASIMO) >>> : อาซิโม(ASIMO) - ความสามารถ(Capability)
บทความที่ผู้จัดทำมีความสนใจ >>> : อาร์ซาร์ History
- ขอขอบคุณบทความดีๆจาก >>> : www.th.wikipedia.org
                                                www.youtube.com
                                                www.honda.co.th
                                                www.aphonda.co.th
ประวัติส่วนตัวผู้จัดทำ 
ชื่อ-นามสกุล : เด็กชายวัชรากร คล้ำฉาย
ชื่อเล่น : เฟรน
เกิดวันที่ : 18 กรกฏาคม พ.ศ. 2541
ปัจจุบันเรียนอยู่ : โรงเรียนเบญจมราชูทิศราชบุรี (ม.2/13 เลขที่ 12 )